–سوالات متداول–

تمام افراد علاقه مند به آموزش پیانُ با توجه به نوع ارتباط شان با موسیقی می توانند از این شیوه آموزشی بهره ببرند. نو آموزان اعم از کودک و بزرگسال و همین طور افرادی که سالها در کلاسهای آموزشی شرکت کرده اند اما پیشرفت قابل توجهی نداشته اند در اولویت هستند.

باید توجه داشت که این کتاب برای اولین بار روشی انقلابی و نو را در آموزش پیانُ پیشنهاد می کند که در آن میزان و سرعت پیشرفت نو آموزان قابل قیاس با شیوه های رایج نیست.

فقط نکته اینجاست که چون مواردی که داخل کتاب مطرح می شود کاملا بر عکس مطالبی است که در اکثر آموزشگاهها و دانشگاههای موسیقی کشور و حتی جهان تدریس می شود ممکن است فردی که با متد قدیمی کار کرده در ابتدا از خود مخالفت نشان دهد که این هم طبیعی است چون فرد، خود راه دشوار تری را پیموده و نمی تواند به راحتی بپذیرد که راهی آسانتر نیز وجود دارد چه برسد به اینکه یک نفر ایرانی ناشناس آن را ابداع کرده باشد! از طرفی دیگر اکثر افراد بطور پیش فرض فکر می کنند که تنها راه ممکن برای موفقیت راهی است که  آنها رفته اند.

یعنی فکر می کنند که فقط یک راه برای رسیدن به جواب وجود دارد. ضمن اینکه به سختی می شود قبول کرد که اکثریت در اشتباه باشند و این هم رفتار طبیعی سیستم ایمنی روان انسان است که خب باز هم دلیل نمی شود که ما کار درست را انجام ندهیم. به همین دلیل باید دانست که این کتاب کتابی نیست که اکثر معلم ها به  شما توصیه کنند چون ممکن است که با نظرات آنها در تضاد باشد!

نو آموزان به دلیل برخورداری از سلامت روانی بیشتر و رها بودن از امر قضاوت و به دلیل زیبا بودن طراحی کتاب و همین طور درگیر نشدن با مهارت های نیمکره چپ مغز ، به راحتی با کتاب ارتباط برقرار می کنند و شوق و ذوق فراوانی از خود برای نواختن قطعات ان نشان می دهند.

کتاب نوشتن و تدریس نمادی است از عشق ورزیدن به دیگران و سهیم کردن آنها در آنچه که به نظر ما باعث شادمانی و رضایت شان می شود. پس از سالها تدریس متوجه این موضوع شدم که انگیزه ، پشتکار و هوش هر چه قدر هم که بالا باشد برای موفقیت کافی نیست. بلکه مهمترین عامل در موفقیت شیوه انجام کارها و نحوه برخورد ما با امور است. به نظر اینجانب اوضاع در بخش آموزش پیانُ در دنیا مطلوب نیست و بطور کلی موسیقی به خصوص در کشور ما از رویکردی علمی برخوردار نیست و افراد بیشتر سعی دارند تا مسایل را به صورت غریزی و احساسی و نه علمی و آزمایشگاهی حل کنند. هدف، دستیابی به شیوه ای بود که افراد با سرعت و لذت بیشتر (و نه عذاب بیشتر)  با صرف انرژی ،زمان و هزینه کمتری بتوانند پیانُ را یاد بگیرند. زیاد پیش می آید که افراد به دلیل طولانی شدن مراحل پیشرفت و یادگیری شان تمرکز و علاقه خود را از دست داده و از ادامه کار دست می کشند. پس طبیعی بود که تصمیم به انتشار نظراتم بگیرم.

میزان و سرعت پیشرفت نو آموزان قابل قیاس با شیوه های رایج نیست. هزینه مجموعه در مقایسه با دستاورد آن ناچیز است و افرادی که در سایت عضو شده اند می توانند سوالات احتمالی خود را مطرح کرده و پاسخ خود را دریافت کنند. بطور کلی نگرش من به مسایل آموزش پیانُ از قبیل : تئوری موسیقی- نت خوانی – مباحث تکنیکی پیانُ  و … بسیار متفاوت است. این شیوه سیستمی است متشکل از:

۱- نکات مهم روانشناسی آموزش

۲- کمتر کردن زمان تمرین یعنی تاکید بر استفاده بیشتر از مغز به جای زمان

۳- از کلیات به جزییات رفتن

۴- تمرینات آماده سازی مغز و اعصاب

۵- تنظیم قطعات با نگرش آموزشی

۶- حقه های آسانتر کردن نت خوانی

۷- کاربردی کردن تئوری

۸- استفاده از رنگها و تصاویر

۹- تمرینات گام و آرپژ

۱۰- تاکید بر مشاهده و شنیدن دقیق موسیقی بجای عمل خواندن نت روی کاغذ

۱۱- استفاده از فیلم اجرای استاد و شنیدن آن به عنوان منبع اطلاعاتی که برای اجرای قطعه در شروع یادگیری نیاز داریم، هرکدام به عنوان موضوعی جداگانه مورد بررسی دقیق قرار گرفته است.

در حالیکه در سیستم های دیگر چه روسی و چه امریکایی و …. توصیه بر افزایش زمان تمرین ، انجام تمرینات غیر موزیکال مثل هانون ، اشمیت و بیر و چرنی و …..  که دیدگاهی شبیه ورزش به موسیقی دارند ، پیشرفت همراه با درد و زحمت فراوان، تمرین دودستی از اول کار مانند چرنی ، بیر و…، از روی نت نواختن بجای از حفظ نواختن و از جزییات به کلیات رفتن می باشد. این متدها جذابیت صوتی و بصری نیز نداشته و باعث بی انگیزگی در هنرجو می شوند.

امسال دهمین سال تدریس اینجانب است. بطور مرتب هر چند وقت یکبار رسیتال و کنفرانس هایی هر چند کوچک برگزار می کنم و در تمام این سالها آگاهانه و آزمایشگاهی تدریس کرده ام. در رابطه با شیوه تدریس خودم همواره با بزرگترین اساتید دانشگاهی موسیقی کشور و جهان مشورت کرده و می کنم. در حال حاضر در اکادمی موسیقی کیش مشغول به تدریس هستم و میانگین هفته ای ۱۴۰ نفر را بطور خصوصی ویزیت می کنم و از نزدیک شاهد پیشرفت سریعتر هنرآموزانی که از این شیوه استفاده می کنند هستم.

خیر ، قطعا اکثر نوآموزان به مربی احتیاج دارند و هیچ راه سریعتری وجود ندارد ولی با این تفاوت که در این شیوه به دلیل مطرح شدن نگرش درست به کلاس ، مربی نیز یکی از ابزارهای شماست و نه شما ابزار مربی! در واقع مربی استفاده مشخصی برای شما دارد که باید آن را بدانید و سپس به کلاس بروید!

در این مجموعه موارد زیر لحاظ شده:

چاپ تمام رنگی – تهیه کاغذ گلاسه – انجام امور گرافیکی مربوط به کتاب – تایپ و حروفچینی و ویراستاری – تهیه دی وی دی های خام – صحافی – لیتوگرافی – تدوین فیلمها – فیلمبرداری – اجرای قطعات – مکان و ابزار تصویربرداری – طراحی منو دی وی دی – طراحی جلد کتاب – امور صدابرداری – هزینه رایت – حمل ونقل – قفل رایت – طرح روی دی وی دی – تنظیم قطعات – نت نویسی – تحقیق و بررسی – پورسانت مراکز پخش و فروشنده ها – تبلیغات – هماهنگی های مجوزهای ارشاد – فیپا – شابک – اعلام وصول – گواهی ثبت اثر و…

قطعا اگر می خواستیم بر اساس ارزش مجموعه قیمت گذاری کنیم اختلاف زیادی با دیگر محصولات مشابه پیدا می شد و این نقطه ضعف به حساب می آمد و نیز باید به خاطر داشت که در کشور ما به خاطر ویژگی های منحصر به فرد آن، کارهای فرهنگی مگر در موارد خاص و سفارشی هرگز سود ده نبوده و در بهترین حالت کارهای مستقل علمی و فرهنگی به لحاظ مالی سر به سر می شود و به نظر بنده باید قدر مراکز مستقل فرهنگی و علمی را دانست.

یک عدد کتاب ۱۲۰ صفحه تمام رنگی با کاغذ گلاسه که شامل یک جزوه ۲۲ صفحه ای نوشته فارسی و ۹۸ صفحه قطعات تنظیم شده یعنی ۴۶ قطعه موسیقی ، و همینطور یک عدد دی وی دی تصویری شامل توضیحاتی درباره این شیوه و اجرای تمام قطعات داخل کتاب است.

این ایده خلاقانه که برای اولین بار در جهان در شیوه طراحی صفحه نت اجرا شد بر این اساس علمی استوار است که یک تصویر هزاران برابر کلمات مفهوم را منتقل می کند. جدای از جذابیت دو چندان که در برخورد اول برای هنرجو ایجاد می کند باعث می شود تا هنرجو تمرین دلپذیر تر و هیجان انگیز تری نیز داشته باشد. هر قطعه موسیقی مفهومی را در بر می گیرد و بهترین راه انتقال مفاهیم استفاده از تمام قوای فکری اعم از بینایی ، شنوایی ، بویایی ، لامسه و چشایی است. قطعا اگر امکان پذیر بود ایده عطراگین بودن هر قطعه رو هم پیاده می کردیم. در واقع درگیر کردن تمام بخش های مغز با یادگیری قطعه کاری بسیار صحیح و از اصول حرفه ای می باشد. پیش بینی می کنم که دیر یا زود تمامی نت های استاندارد در دنیا به این صورت نوشته شود یعنی در پشت قطعات موسیقی در هر سبکی ، نقاشی یا تصویر مرتبط با احساس آن قطعه را خواهیم دید زیرا فواید بسیاری دارد. ظاهر جذاب تر و عدم کسالت برای ذهن ، سرعت بیشتر در انتقال مفهوم کلی قطعه و تاثیرات ناخوداگاه احساسی ، درگیر شدن هر دو نیمکره مغز ، انگیزه بیشتر و … از فواید این کار است.

شاید این مورد نیز برای اولین بار در جهان به این صورت مورد بررسی قرار گرفته است. به سادگی از تکنولوژی کمک گرفته و به شیوه ای نت نویسی کرده ایم که پس از مطالعه بخش مربوطه، تمام نتهای قطعات از همان جلسه اول برای همه افراد قابل تشخیص است. ضمنا بطور کلی دیدگاه مطرح شده نسبت به نت قابل توجه و کامل تر از گذشته است.

خیر ، تنبلی مقوله دیگری است و درمانهای مشخصی هم برای آن وجود دارد و ارتباطی با این موضوع ندارد. این حرف مانند این است که بپرسیم اگر من از تهران تا مشهد را با هواپیما بروم تنبل نمی شوم؟ پس بهتر است پیاده بروم ! در واقع انسان همواره با استفاده از تکنولوژی و ایده های خلاقانه وقت را که یکی از با ارزش ترین سرمایه های زندگی است برای خود می خرد تا به موضوعات مهمتری در زندگی بپردازد. به خصوص در شروع یادگیری هنرجو ، درگیر کردن وی با جنبه کاغذی نت کار اشتباهی به حساب می آید. نت سه وجه دارد ۱- تصویر ۲- صدا ۳- روی کاغذ که سومی از اهمیت کمتری برخوردار می باشد و دیرتر باید به آن پرداخت یعنی دقیقا برعکس کاری که اکثر افراد انجام می دهند. مساله نوازندگی و نت خوانی دو مقوله جدا هستند. به همین دلیل افراد بیشماری وجود دارند که نت خوانی بلد نیستند و لی قطعات زیادی هرچند ساده و کم ارزش را از حفظ هستند که خب این مشاهده ساده به ما می آموزد که بر عکس تصور اکثریت ، نوازندگی ربطی به نت خوانی ندارد! البته نت از اهمیت بسیاری برخوردار است از این حیث که در نت تقریبا تمامی جزییات در یک آن به صورت یخ زده پیش چشم شماست. یعنی راحت تر می توانید پروژه را پیمایش کنید و تک تک نت ها را نیز میبینید. فقط اشکال پرداختن به جزییات در شروع هر کاری این است که باعث کسالت و از دست رفتن تمرکز و انگیزه می شود. پس بهتر است که در شروع پس از نواختن قطعه به سراغ نت آن بروید و ببینید که قطعه که نواختید چگونه نوشته می شود یعنی مجددا بر عکس کاری که رایج است. دو منبع برای گرفتن اطلاعات لازم برای نواختن قطعه وجود دارد : ۱- فیلم اجرای استاد (کلیات) ۲- نسخه نت کاغذی قطعه (جزییات) که توصیه تمامی متخصصان مغز و اعصاب و روانشناسی رفتن از کلیات به جزییات است زیرا این شیوه ایست که مغز نوابغ کار می کند.